Mİllİ KİNO TARİXİMİZDƏN – “ARŞIN MAL ALAN”
“Milli Kino Tariximizdən” adlı rubrikamızda bu dəfə “Arşın mal alan” filmindən bəhs edəcəyik. Böyük bəstəkar, opera sənətinin banisi kimi tanınan Üzeyir Hacıbəyov “Arşın mal alan”ı 1913-cü ildə – Peterburqda təhsil alarkən yazıb. Köhnə əxlaq normalarına qarşı çevrilmiş azad sevgi əsərin əsas mövzusunu təşkil etdiyi üçün yazıldığı ilin oktyabrında Bakıda tamaşaya qoyulub və və böyük uğur qazanıb. “Arşın mal alan”ın ilk tamaşalarından böyük şöhrət qazanması, inqilabdan əvvəl yeni yaranmaqda olan kino sənəti ilə məşğul olan kinematoqrafçıların da diqqətini çəkib. Bu barədə bir qədər sonra…
Üzeyir Hacıbəyovun xatirələrindən
Maraqlıdır, görkəmli bəstəkar 1913-cü ildə “Arşın mal alan”ı yazarkən nələr fikirləşib, nələri nəzərdə tutub, qəhrəmanlarına olan münasibəti necə olub? Axı onun qəhrəmanları tərifləndiyi kimi tənqidə də məruz qalıblar: “Bu əsər, inqilabdan əvvəl yazdığım sonuncu əsərimdir. Onun süjeti Qarabağın Şuşa şəhərinin həyatından alınmışdır. “Arşın mal alan” yazılıb qurtardıqdan sonra mən çar senzurasından əsərin çap edilməsi və oynanılması üçün icazə almağa çox vaxt sərf etdim, çox əziyyətlər çəkdim. Bu əsər 1913-cü ildə ilk dəfə oynandığı zaman, Bakı burjuaziyasının “Kaspi” qəzeti tərəfindən son dərəcə hörmətsizlik və nifrətlə qarşılanmışdır. Onlar bu əsəri “qızlarımızı pis yola çağırmaqda” töhmətləndirirdilər. Bəziləri Əsgəri idealizə edərək onu açıq fikirli, yenilik tərəfdarı, kultura müdafiəçisi kimi göstərirdilər. Halbuki bu tamamilə yanlış və saxta fikir idi. Əsgər hər şeyə bir tacir kimi baxan adamdır. O, əgər qızı görüb almaq istəyirsə, bu onun yeni həyat tərəfdarı olduğu üçün yox, tacir olduğu üçün idi. O, alacağı qızla arşını 12 qəpiklik çiti eyni dərəcədə qiymətləndirir: çitin safı, çürüyü olduğu kimi, qızın da koru, çopuru və ona layiq olmayanı ola bilər. Məhz bunun üçün də tacir “malı” görüb almaq istəyir. Həm də Soltan bəy kimilərinin qızını! Yoxsa Əsgərdən ideya gözləmək, onu açıq fikirli bir cəmiyyət nümayəndəsi kimi göstərmək, tamamilə yanlış fikirdir. Oktyabr inqilabı “Arşın mal alan”dakı həyatı tarixin arxivinə vermişdir. İndiki azərbaycanlı gənclər bu həyata yalnız tarixi bir hadisə kimi baxırlar. İndi həyatımızda arşınmalçılar olmadığı halda, belə bir əsər tamşaçını maraqlandırır. Məncə, bunun səbəbi əsərin reallığı və məzmununun maraqlı olmasındadır”.
1916-cı il…Bakıda “Film” aksioner cəmiyyətinin təşəbbüsü ilə rejissor Svetlov “Arşın mal alan” filmini çəkir. Əsgər rolunda H.Sarabski, Gülçöhrə rolunda Q.Ağdamski, Süleyman rolunda M.A.Əliyev, Soltan bəy rolunda Ə.Hüseynzadə, Vəli rolunda H.Terequlov, Gülcahan rolunda Ç.Nərimanova çəkilsə də, film uğur qazanmır. Bu durum Üzeyir Hacıbəyovu və bir sıra Azərbaycan ziyalılarını narahat edib.”Sovqat” və “Kaspi” qəzetlərində yazılır ki, 1917-ci il yanvarın 1-də ekrana buraxılan “Arşın mal alan” əsəri bir neçə gündən sonra ekrandan çıxarıldı.
1917-ci il…Kino sənəti ilə heç bir əlaqəsi olmayan Belyakov soyadlı biri “Arşın mal alan” komediyasını ekranlaşdırmaqla məşğul olub. Bu başa bəla ekranlaşdırma haqqında məlumat çox azdır. Demək olar ki, bu çəkilişdə o dövrün heç bir məşhur aktyoru iştirak etməyib və film musiqisiz və dekorasiyasız çəkilib. Belyakov filmi Azərbaycan xalıları fonunda çəkməklə guya milli kolorit yaratmaq istəyib. 1917-ci ilin noyabr ayında “Forum” kino teatrında cəmi iki gün göstərilən bu film də sənət əsəri adına bir böhtan kimi səslənib.
1936-cı il…Erməni əsilli rejissor Ruben Mamulyan “Arşın mal alan” ekranlaşdırır. Amerikada istehsal olunan bu filmdə nəinki müəllifin, heç Azərbaycanın adı çəkilməyib. Ermənilər özlərinə xas “mədəniyyət”i hələ o vaxtlardan nümayiş etdiriblər. Bu film də uğursuz alınıb. Gördüyünüz kimi, “Arşın mal alan” əsərinin kino yolu heç də hamar olmayıb, əksinə təzadlı olub.
1945-ci il…Böyük Vətən müharibəsinin qələbəyə yaxın olsa da ən ağır illəri…Görkəmli kinorejissor, pedaqoq Rza Təhmasib Azərbaycan teatrının ən qüdrətli aktyor və rejissorlarından biri olub. O, Moskvada yüksək akademik kino təhsili aldıqdan sonra bir çox filmlərin çəkilişində iştirak edib və “Arşın mal alan” filmində özünün rejissorluq istedadını bir daha sübut edib.
Qeyd edək ki, 1945-ci ildə lentə alınan “Arşın mal alan”ın çəkilişi çox ağır günlərə təsadüf edib. Moskvanı təhlükədə olduğu bir zamanda “Azərbaycanfilm” kinostudiyası “Arşın mal alan” musiqili komediyasını çəkməyə başlayıb.
Rza Təhmasib öz xatirələrində yazır: “Müharibənin ağır illərində biz filmi Moskvaya təhvil verməyə aparmışdıq. Moskvada vəziyyət çox ağır idi. Bəzi küçələrdə hələ də gediş-gəliş bərpa edilməmişdi. Filmi qəbul edən komissiyanın bəzi üzvləri bizi soyuq qarşıladılar. Baxışdan sonra mübahisə qızışdı. Bizi hətta məzəmmət edənlər də oldu. Açıqca deyirdilər ki, bu vurha-vurda “Arşın mal alan” yeridir?”. Filmə baxışdan iki gün sonra “Arşın mal alan” Moskvanın iki kino-teatrında ekrana buraxılıb. Üç gün sonra isə 18 kinoteatrdan “Arşın mal alan”ın sədası eşidilib. Nəhayət ki, gözlənilən nəticə əldə edilmişdi, film böyük uğur qazanmışdı. Bir məqamı da unutmayaq ki, üç uğursuz müraciəıtdən sonra Üzeyir bəy şəxsən özü Rza Təhmasiobin quruluşunda çəkilən filmin çəkiliş prosesində son ana qədər iştirak edib.
Azərbaycan aktyorlarının yaradıcılıq imkanlarına yaxından bələd olan Təhmasib, məhz Üzeyir bəylə bərabər filmdə gözəl aktyor ansamblı yaradıb və rol bölgüsündə heç bir səhvə yol verməyib. Rəşid Behbudov, Münəvvər Kələntərli, İsmayıl Əfəndiyev, Ələkbər Hüseynzadə, Lütfəli Abdullayev, Leyla Bədirbəyli, Fatma Mehrəliyeva və başqalarının yaratdıqları obrazlar tamaşaçıların xatirindən uzun illərdir ki, silinmək bilmir. Film ekrana çıxdıqdan sonra mərkəzi mətbuatda əsl sənət nümunəsi olaraq təriflənib və yalnız Azərbaycan kinematoqrafiyasının nailiyyəti kimi deyil, həm də sovet kino sənətinin nailiyyəti kimi qeyd olunub.Rza Təhmasibin çəkmiş olduğu “Arşın mal alan” filmi müharibədən sonra Sovet İttifaqının ticarət və mübadilə əlaqəsi olan dövlətlər tərəfindən sorğu-sualsız alınıb. Məhz elə buna görə də “Eksport film”in (xarici ölkələrlə film ticarəti edən təşkilat) təşəbbüsü ilə beşinci dəfə rəngli və geniş ekranlı “Arşın mal alan” filminin çəkilməsi planlaşdırılıb.
1965-ci il…Mərkəzi televiziyanın sifarişi ilə “Arşın mal alan” filmi Azərbaycanfilm kinostudiyasının planına salınır və həmin il də çəkilişlər başlayır. Tofiq Tağızadənin quruluşunda çəkilən film günümüzdə baxılsa da, heç də birmənalı qarşılanmayıb. Filmdəki rol bölgüsü və filmlər arasında oxşaq obrazları oymnayan aktyorların ifası müqayisə olunaraq üstünlük 1945-ci ilin çəkilişinə verilib.
HAŞİYƏ: 1971-ci ildə çap olunan “Elm və həyat” jurnalının 1-ci sayında çəkilən “Arşın mal alan” filmlərinin müqayisəsinə geniş yer verilib: “Təəssüflər olsun ki, cavan və istedadlı rejissorlarımızdan olan Tofiq Tağızadənin çəkmiş olduğu “Arşın mal alan” filmində rol bölgüsü düzgün aparılmayıb. Cəsarətlə demək olar ki, son “Arşın mal alan” filmində Soltan bəy rolunda Ağadadaş Qurbanov və Cahan xalanı oynayan Nəcibə Məlikovadan başqa qalan aktyorlar öz oyunu ilə bizi təmin etmir. Onların yaratdıqları obrazlar yadda qalmır”.
Bildiyimiz kimi, Ağadadaş Qurbanov və Nəcibə Məlikova öz dövrünün görkəmli sənətkarları hesab olunublar. Hər iki sənətkarın yaratdığı Soltan bəy və Cahan xala obrazları sözün həqiqi mənasında da heç də Böyük Vətən müharibəsində çəkilmiş “Arşın mal alan” filmində Soltan bəy və Cahan xala rolunda çəkilən Münəvvər Kələntərli və Ələkbər Hüseynzadədən zəif oynamayıblar. Eləcə də 1965-ci ildə çəkilən filmdə digər aktyor işləri də zəif deyil. Əgər Rəşid Behbudov vokal ifaçılığı ilə Əsgər obrazını daha cilalayıbsa, Həsən Məmmədov Əsgər obrazını yaradarkən özünün aktyor talantına, istedadına arxayın olub və nəticədə də maraqlı bir obraz yarada bilib. Eləcə də Leyla Bədirbəyli (Gülçöhrə) ilə Leyla Şıxlinskaya, Fatma Mehrəliyeva (Asya roluna görə) ilə Xuraman Hacıyeva və s.
Tofiq Tağızadənin “Arşın mal alan” haqqında olan xatirələrinə nəzər salaq: “Üzeyir Hacıbəyov öz məşhur operettasında yaratdığı qəhrəmanları keçmişin adət-ənənələrinə qarşı qoymuşdur. Onlar azad sevgi uğrunda mübarizə aparır və qalib gəlirlər. Həmkarım M.Dadaşovla birlikdə ssenari üzərində yenidən işləyərkən əsərin dərin və mənalı ideyasını tamaşaçılara daha aydın çatdırmaq vəzifəsini qarşıya qoymuşduq. Kinonun dilindən və imkanlarından istifadə olunmaqla ssenariyə bir sıra əlavələr də etmişik. Belə ki, müəllif Üzeyir Hacıbəyovun operettasına əsaslanaraq Gülçöhrəni görənə qədər Əsgəri bir çox çətinliklərlə üzləşdirmişik. Tacir Əsgər arşınmalçı libasını geyindikdən sonra çox yerləri gəzir, orta və aşağı təbəqələrdən olan adamlarla görüşür, onların həyat tərzi ilə tanış olur. Biz qəhrəmanların sevgisini rəmzi planda vermişik. Onlar bir-birlərini özləri tapırlar. Bu səhnədən sonra ssenariyə-Gülçöhrənin gecə vaxtı təbiəti seyrə dalması, onunla danışması haqqında və onun dünyagörüşünü aydınlaşdırmaq üçün xüsusi epizod əlavə etmişik”. Rejissor onu da qeyd edib ki, dəyişikliklər və əlavələrin hamısı haqqında danışmaq mümkün olmasa da, sadəcə onu demək olar ki, filmdəki hadisə və əhvalatların çoxunu otaqdan təbiətin qoynuna, mənzərəli yerlərə köçürülüb. Və bütün bunlar mexaniki surətdə deyil, ariya, duet və səhnələrlə əlaqədar olaraq, düşünülmüş halda edilib.
Azərbaycan Kinematoqrafçılar İttifaqı